Pezzo Lucha

Në lagjen jug-lindore të Romës, që nga viti 2008, gjendet Lucha Y Siesta, një grup feministe dhe aktiviste për të drejtat e grave që ndihmojnë individët që kanë mbijetuar dhunën mashkullore dhe gjinore. Emri i grupit vjen pjesërisht nga adresa (via Lucio Sestio) dhe pjesërisht nga kuptimi spanjoll i Siesta (pushim, në lidhje me vendet e sigurta të ofruara për gratë në nevojë) dhe Lucha, që do të thotë "luftë".

Në rreth pesëmbëdhjetë vjet aktiviteti, grupi është zgjeruar dhe zhvilluar në mënyrë të konsiderueshme. Duke filluar nga okupimi në vitin 2008 i një ndërtese të braktisur që i përket kompanisë publike të transportit të Romës, janë krijuar iniciativa që kanë zgjeruar komunitetin e Lucha Y Siesta. Sot, disa prej aktivistëve kanë krijuar një shoqatë ku punojnë vullnetarisht dhe pa pagesë. Shoqata menaxhon qendra luftimi të dhunës dhe strehimet në emër të qytetit të Romës dhe merr pjesë në shumë projekte kundër dhunës gjinore. Të gjitha këto falë një grupi profesionalistesh aktivistë me aftësi të ndryshme që ndihmojnë vullnetarisht ata që kërkojnë të largohen nga një situatë e dhunës, në disa raste edhe me fëmijë të mitur.

Ky është një aktivitet shumë i rëndësishëm në një territor shumë të komplikuar për popullatën femërore. Sipas të dhënave nga qeveria italiane, në vitin 2023 në Itali.

Janë vrarë 120 gra, nga të cilat 75% janë vrarë nga partneri i tyre ose në një kontekst familjar ose emocional. Qendrat kundër dhunës dhe strehimet janë rreth 60% më pak se sa është parashikuar nga udhëzimet e Konventës së Stambollit. Të dhënat italiane tregojnë gjithashtu rreth 12,500 raste të ndjekjes dhe një rritje të revenge porn, pra shpërndarjen e imazheve intime pa miratim, nga të cilat gratë janë viktima në më shumë se 90% të rasteve.

Edhe në qytetin e Romës, problema është e theksuar. Sipas prokurorit të Romës Francesco Lo Voi, në vitin 2023 ka pasur rreth 10 raportime të dhunës gjinore në ditë. Në shtator 2023, Këshilli i Evropës e cilësoi situatën italiane si "të shqetësueshme", veçanërisht në dritën e faktit që Gjykata Evropiane e të Drejtave të Njeriut ka dënuar disa herë Italinë për "përgjigjen e padobishme" ndaj ankesave të grave.

Nga krijimi deri më sot, Lucha Y Siesta ka kërkuar të kundërshtojë këtë problem. Simona Ammerata, bashkëthemeluese, punëtore sociale dhe aktiviste e qendrës, ka shpjeguar se impakti i punës së tyre vullnetare në komunitet është shumë i rëndësishëm. Përveç menaxhimit të ndërtesës së zënë në rrugën Lucio Sestio, Lucha Y Siesta ka nisur projekte të tjera në kohë dhe gjithashtu menaxhon shtëpi strehimi në vende të fshehura dhe të sigurta, ku gratë që dalin nga situata të dhunshme mund të rindërtojnë një jetë të re në siguri larg partnerëve të dhunshëm ose ish-partnerëve.

"Trajtimi i dhunës gjinore është i kushtueshëm", shpjegoi Ammerata. "Për shembull, thirrja vjetore për strehim kushton rreth 200,000 euro çdo vit dhe zakonisht pranon 5 ose 6 gra. Në vend të kësaj, ne pranojmë 12 gra çdo vit. Qendra e thirrjeve është gjithashtu e rëndësishme: zakonisht, kjo do të kushtonte rreth 80,000 euro çdo vit, para që ne po i kursenim kasave komunale". Në këtë shtohet impakti kulturor i arritur përmes ngjarjeve si shfaqje filmash, prezantime librash dhe organizimi i ngjarjeve dhe festivaleve të hapura për lagjen.

Megjithatë, Lucha Y Siesta ka pasur vështirësi për vite me radhë. Gjithçka nisi me zaptimin e paligjshëm të selisë së saj. Edhe pse shumë autoritete dhe institucione kanë njohur me kohë vlerën publike të veprimtarisë së aktivistëve, në vitin 2019, ndërtesa u dha në ankande për të rregulluar llogaritë e kompanisë së transportit publik të Romës, dhe u blerë nga rajoni i Latiumit me qëllim që t’i dërgohej Lucha Y Siesta. Megjithatë, ky marrëveshje është shkelur që atëherë dhe rajoni po përpiqet të dëbojë gratë dhe të japë në ankand menaxhimin e ndërtesës. Ndërkohë, në fillim të vitit 2024, Lucha y Siesta u shpall e pafajshme nga akuzimi i zaptimit të paligjshëm të ndërtesës.

Për këtë arsye, Ammerata thotë se vullnetarët besojnë se në vende të tjera, institucionet italiane do të njohin punën e bërë kundër dhunës bazuar në gjininë nga shoqata gjatë viteve. "Megjithatë, Ammerata përfundon duke thënë se është gjithashtu e nevojshme të luftohet kundër dhunës në burim, dhe jo në fund. Kjo do të thotë se është e nevojshme të bëhen ndërhyrje kulturore për të trajnuar gjeneratat më të reja në edukatën seksuale dhe emocionale, dhe për të eliminuar dallimet sistematike midis burrave dhe grave". Sidomos, Ammerata thotë se është e rëndësishme të ndihmohet gratë të bëhen të pavarura nga një pikëpamje profesionale dhe ekonomike, dhe kështu të jenë më pak të ekspozuara ndaj forma të ndryshme të dhunës, përfshirë dhunën fizike.