Mungesat në sistemin shëndetësor grek nuk kufizohen vetëm në mungesën e mjekëve dhe gjendjen katastrofike të infrastrukturës së spitaleve në vend. Pacientët me kancer, për shembull, duhet të përballem edhe me mungesën e psikologëve dhe punonjësve socialë. Profesione të cilat janë më se të nevojshme për të siguruar përjetimin më të lehtë të mundshëm të sëmundjes. Ata që kanë mundësi financiare kërkojnë mbështetje psikologjike nga profesionistë privatë. Për të tjerët, kjo boshllëk është mbushur nga "KEFI", shoqata e Vullnetarëve Miq të Mjekëve të Kancerit, në Athinë.
Kjo shoqatë që ofron mbështetje emocionale, psikologjike dhe sociale për pacientët me kancer dhe familjet e tyre që nga viti 2004 është vizioni i Zoi Grammatoglou, një mbijetuese e kancerit të gjirit që humbi shoqen më të mirë nga e njëjta sëmundje. "Sepse në kancer, shëndeti mendor i mirë përfaqëson 50% të trajtimit, ne bëjmë çmos që pacientët që vijnë tek ne për ndihmë të marrin mbështetjen që ata kanë nevojë", thotë ajo.
Organizata ofron seanca individuale dhe grupore me psikologë, si dhe seanca në video për ata që nuk jetojnë në Athinë. Përditë, vullnetarët e organizatës vizitojnë pacientët me kancer në një spital të madh në Athinë, ku ata marrin kimioterapi. Ata janë pranë tyre dhe i shoqërojnë në këtë moment të vështirë. Në të njëjtën kohë, një grup për shqetësim është krijuar për të mbështetur ata që kanë humbur një të dashur nga kanceri dhe janë në depresion. Organizata u ofron atyre, falas, mbështetje psikologjike për sa kohë që ata kanë nevojë.
Pacientëve provinciale që duhet të shkojnë në Athinë për trajtim, u jepet një apartament falas, për sa kohë që është e nevojshme. Prioritet i jepet personave më të prekshme ekonomikisht, që nuk mund të përballen me shpenzimet e një hoteli.
« Një inovacion i shoqatës sonë është programa "Së bashku në shtëpi" që ka të bëjë me pacientët me kancer, të cilët janë në periudhë trajtimi dhe nuk mund të lëvizin, ose në fazën terminale. Në këto raste, një psikolog dhe një punëtor social i vizitojnë ata çdo javë, aty ku ndodhen. Asnjë shoqatë tjetër në Greqi nuk ofron këtë. Ky është një nismë që kemi nisur në vitin 2018 me mbështetjen e [Fondacionit Stavros Niarchos*](https://www.snfcc.org/en/snfcc/meet-the-snfcc) », shënon Znj. Grammatoglou.
"Më dukej sikur po dilja nga varri"
Së shpejti pasi Elisavet Psilopoulou mësoi se kishte kancer, ajo menjëherë kontaktoi shoqatën dhe kërkojë mbështetje psikologjike. Pas operacionit, ajo filloi seancat individuale me një psikolog për tre muaj dhe më pas u bashkua me grupin e pacientëve. "Ishte si të dilja nga varri, shikoja gjithçka në të zezë, ndjeja se isha afër fundit. Isha në tronditje, bëja shumë lot. Psikologjia luan një rol kryesor në kancer dhe e kam zbuluar në praktikë. Psikologët dhe punonjësit socialë të Shoqatës më ndihmuan të rikthehesha në gjurmë" thotë ajo. Pas përfundimit të trajtimeve, dhe pas një periudhe rehabeilitimi ku riktheu energjinë e saj, Elisabeth Psilopoulou dëshiroi të kthejë atë që i kishte dhënë shoqata. "U bëra vullnetare dhe fillova të vizitoj pacientë në onkologji që po ndiqnin kimioterapi. Çdo herë që largohesha nga spitali, nuk ndjeva zhgënjim, por falënderim që kisha ofruar ndihmën time dikujt që vërtet e kishte nevojë. Unë isha në vendin e tyre dhe e di sa e vështirë është. Mund të kuptoja frikën në sytë e pacientëve."
Pacientë të vetmuar
Ajo që ka tronditur Zoi Grammatoglou gjatë 20 viteve të fundit, që i ka kushtuar punës vullnetare, është vetmia e një numri të madh pacientësh me kancer. Siç thekson ajo, kryesisht bëhet fjalë për pacientë të moshuar, që nuk kanë askënd në jetën e tyre, ose që të afërmit i kanë braktisur për arsye të ndryshme. "Që nga krijimi i shoqatës, unë përpiqem të jem sa më pranë këtyre njerëzve. Kam pasur fat, sepse kur u sëmurva, kisha bashkëshortin dhe fëmijët pranë meje. Megjithatë, kjo nuk është rasti për të gjithë, ka shumë vetmi atje." Për këtë grup specifik pacientësh, ka vullnetarë që angazhohen për të kryer detyrat e tyre të përditshme (si bërja e blerjeve, pagesa e faturave, ose shkuarja në farmaci për të marrë ilaçet e tyre), për t'i shoqëruar për disa orë në ditë, si dhe për t'i shoqëruar në spital për trajtimin e tyre.
Një përgjigje e madhe nga publiku
Çdo vit, njerëz të të gjitha moshave angazhohen dhe, pas një trajnimi gjashtëmujor, fillojnë punën e rëndësishme të vullnetarizmit. "Është inkurajues të shohësh kaq shumë njerëz gati të ndihmojnë. Para se të themelova shoqatën, isha vullnetar në spitalin kundër kancerit Agios Savvas. Dhe atë që mund të them sinqerisht, është se vullnetari jep shumë, por merr shumë më tepër në këmbim.
Mbajtja e qëndrimit pranë një personi që po kalon një sfidë të tillë është e papërballueshme. Trajnimi i vullnetarëve të rinj do të fillojë më 15 tetor dhe do të zgjasë deri në maj. Qëllimi është të kuptohet në mënyrë thellë nevoja dhe psikologjia e një pacienti me kancer, në mënyrë që ndihma të jepet në mënyrë efektive.
Nuk ka më tabu rreth kancerit
Sa vjetra që kalon, gjithnjë e më shumë pacientë ankohen në derën e shoqatës për të marrë ndihmë. Sipas themelueses së saj, kjo është për shkak se nuk ka më tabu rreth kancerit. "Shoqata jonë, si dhe të tjera, janë luftuar për shuarjen e tabuveve për pacientët. Në të kaluarën, ka pasur një ndjenjë e përgjithshme e turpit për fjalën kancer, tani ne e quajmë atë me emrin e vet. Është një sëmundje që mund të godasë çdo njeri. Medikamentet e reja janë shumë efikase dhe shkenca po bën përparime të vazhdueshme. Tani, kanceri nuk do të thotë më vdekje."
Foto e kryesore: @Pixabay