Όλα τα παιδιά του κόσμου ονειρεύονται να συμμετάσχουν στην παγκόσμια τεχνολογική επανάσταση. Στο στρατόπεδο προσφύγων του Dheisheh, νοτιοδυτικά της Βηθλεέμ, μια ομάδα νέων καινοτόμων βοηθά να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Δημιούργησαν την Ακαδημία Rails για την τεχνητή νοημοσύνη και την σύγχρονη τεχνολογία, επιτρέποντας στους νέους Παλαιστίνιους να κάνουν πραγματικότητα το όνειρό τους, κάτι που οι αίθουσες διδασκαλίας της UNRWA δεν μπορούν να προσφέρουν.
Στα σχολεία των στρατοπέδων προσφύγων Παλαιστινίων που διαχειρίζεται η UNRWA (Υπηρεσία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες Παλαιστίνιων), οι μαθητές λαμβάνουν μόνο βασική εκπαίδευση — επιστήμες, μαθηματικά, ιστορία. Απουσιάζουν από τα προγράμματα οι τεχνολογικές εξελίξεις ή η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης. Με εμπνευστές μια ομάδα νέων καινοτόμων, μια ακαδημία διαφορετική από τις άλλες τούς προσφέρει μια ευκαιρία που φαινομενικά είναι απίθανη εδώ: να πειραματιστούν, να δημιουργήσουν και να συμμετάσχουν στον κόσμο της ρομποτικής, του προγραμματισμού και της τεχνητής νοημοσύνης. Η Ακαδημία Rails έχει επίσης ανοίξει την πόρτα σε συμμετοχές σε διεθνείς διαγωνισμούς.
Προγραμματισμός πίσω από τους τοίχους
Ο Μουστάφα Μοχάμεντ, 12 ετών, είναι «ευτυχισμένος και ενθουσιασμένος» που είναι μέλος της Ακαδημίας Rails, όπου οι συμμαθητές του και αυτός ανακαλύπτουν ρομπότ, ηλιακά πάνελ και ρόβερ του Άρη, αυτά τα κινητά οχήματα σχεδιασμένα για να εξερευνούν περιοχές που είναι απρόσιτες στους ανθρώπους. «Προσομοιώνουμε μια αποστολή στον Άρη πάνω στο θρανίο. Τα παιδιά διαχειρίζονται την προμήθεια νερού του Άρη με τη βοήθεια μικρών ρομπότ-διανομέων και στέλνουν δείγματα με drones στα εργαστήρια», εξηγεί.
Αυτή τη χρονιά, ο Μουστάφα έμαθε να προγραμματίζει με το Spike Prime και ονειρεύεται να εκπροσωπήσει την Παλαιστίνη στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής στη Σιγκαπούρη. «Θέλω να γίνω παγκόσμιος προγραμματιστής και να δημιουργήσω τη δική μου επιχείρηση», ομολογεί και συνεχίζει: «Η ακαδημία μου έδωσε την ευκαιρία να αρχίσω να πραγματοποιώ το όνειρό μου», λέει, περιγράφοντας με ενθουσιασμό τις νέες του δεξιότητες στον προγραμματισμό με μπλοκ Word και μπλοκ Icon, καθώς και την κατασκευή και τον προγραμματισμό διαφόρων στοιχείων ενός ρομπότ, όπως ένα ρομποτικό χέρι. Εξηγεί επίσης ότι πλέον ξέρει να χρησιμοποιεί έναν αισθητήρα χρώματος και να διακρίνει μεταξύ δύο λειτουργιών: μία για την ανίχνευση μαύρων γραμμών και μία άλλη για την αναγνώριση πολλών χρωμάτων.
Ασταμάτητος, προσθέτει ότι έμαθε επίσης να κατασκευάζει μια σταθερή ρομποτική δομή και να ξεπερνά εμπόδια. Και τονίζει ότι είναι ιδιαίτερα χαρούμενος αυτή τη χρονιά που αναπτύσσει δεξιότητες στην επίλυση προβλημάτων χωρίς να βασίζεται στους άλλους.
Όταν οι πατέρες γίνονται οικοδόμοι του μέλλοντος
Ο Ιγιάτ Αμπού Άλια, ένας από τους διαχειριστές της ακαδημίας, εξηγεί ότι το έργο ξεκίνησε ως ένα μικρό πρόγραμμα που στοχεύει στα παιδιά ηλικίας 5 έως 19 ετών. «Τα παιδιά μας στο στρατόπεδο έλκονται φυσικά από την τεχνολογία. Αλλά οι ευκαιρίες ήταν είτε ανύπαρκτες είτε πολύ ακριβές για τις οικογένειες», ομολογεί.
Δουλεύοντας με τοπικές κοινοτικές ομάδες, οι εθελοντές έχουν χτίσει τα θεμέλια της ακαδημίας. Σήμερα, περίπου εκατό παιδιά είναι εγγεγραμμένα σε τρία εργαστήρια, αλλά τόσα άλλα παραμένουν σε λίστα αναμονής, καθώς οι πόροι είναι ανεπαρκείς για να τους φιλοξενήσουν.
«Είμαστε πατέρες και κοινοτικοί ακτιβιστές. Έχουμε δει τα παιδιά μας να χρησιμοποιούν τηλέφωνα και υπολογιστές, να διψούν για τεχνολογία, αλλά χωρίς πρόσβαση σε πραγματική εκπαίδευση. Τα εξωτερικά προγράμματα ήταν πολύ ακριβά για τις οικογένειες του στρατοπέδου. Έτσι, δημιουργήσαμε αυτή την ακαδημία με τη στήριξη της λαϊκής επιτροπής και των τοπικών ιδρυμάτων», διευκρινίζει ο Αμπού Άλια. Η δομή προσφέρει επίσης καλοκαιρινά προγράμματα που συνδυάζουν παιχνίδι και τεχνικές δεξιότητες.
Μια συνδεδεμένη νεολαία παρά τα εμπόδια
Η ακαδημία ευθυγραμμίζεται με τους 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ, προωθώντας ιδιαίτερα μια φιλική προς το περιβάλλον τεχνολογία. Οκτώ ομάδες προετοιμάζονται αυτή τη στιγμή για τις εθνικές προκριματικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο του Μπιρζέιτ πριν από την Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής στη Σιγκαπούρη τον Οκτώβριο. Άλλες θα μεταβούν στη Σλοβενία τον Σεπτέμβριο.
Ο Αμπού Άλια αναφέρει ότι η ακαδημία πρόσφατα αποφοίτησε την πρώτη της ομάδα από ένα μάθημα «Robot Starter Sumo», επιτρέποντας στα παιδιά να σχεδιάσουν και να προγραμματίσουν οχήματα σύγκρουσης. «Για πρώτη φορά, τα παιδιά αισθάνονται ότι δεν απλώς αγοράζουν ένα παιχνίδι — το δημιουργούν», επιμένει.
Η έλλειψη πόρων, ένα μόνιμο εμπόδιο
Ωστόσο, η ακαδημία αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης εξοπλισμού. «Ένας φορητός υπολογιστής πρέπει να χρησιμοποιείται από 18 παιδιά που εργάζονται σε ομάδες», σημειώνει ο Αμπού Άλια. «Κάνουμε πολλά με πολύ περιορισμένα εργαλεία, αλλά η έλλειψη χρηματοδότησης και η απουσία επίσημου χορηγού παραμένουν τα μεγαλύτερα εμπόδια μας».
Το όραμά μας παραμένει, ωστόσο, φιλόδοξο: πρόκειται να μετατρέψουμε τα παιδιά από απλούς καταναλωτές τεχνολογίας σε πραγματικούς παραγωγούς και καινοτόμους. Ο στόχος της Ακαδημίας Rails είναι σαφής: να γίνει ένα αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα στις δεξιότητες του 21ου αιώνα και να επιτρέψει σε κάθε παιδί να έχει μια θέση στον ψηφιακό κόσμο.
Ήδη, οι νέοι του στρατοπέδου αρχίζουν να σκέφτονται διαφορετικά, μέχρι να φανταστούν πώς να προετοιμάσουν τον Άρη για να υποδεχθεί τη ζωή. «Έτσι αρχίζουν να σκέφτονται έξω από τα καθιερωμένα πλαίσια», τονίζει ο Ιγιάτ Αμπού Άλια.
Για αυτόν, ό,τι έχει επιτευχθεί είναι μόνο ένα βήμα. «Θέλουμε κάθε Παλαιστίνιος να αισθάνεται ότι έχει ρόλο στην οικοδόμηση του μέλλοντος», επιμένει.
Η Ακαδημία Rails δεν περιορίζεται μόνο στην εκπαίδευση στη ρομποτική ή στον προγραμματισμό αλλά ενσωματώνει μια υπόσχεση απελευθέρωσης μέσω της τεχνολογίας, ένα στοίχημα στη νεολαία και στην ικανότητά της να εφεύρει ένα μέλλον που ξεπερνά τους τοίχους του στρατοπέδου.
Κεντρική Φωτογραφία : η Ακαδημία Rails υποδέχεται τόσο κορίτσια όσο και αγόρια ηλικίας 5 έως 19 ετών©Ahmad Jibran