Πώς να ανακυκλώσετε τα ηλεκτρονικά απόβλητα του Tel-Aviv;

Το Τελ Αβίβ, εμβληματικό σύμβολο της start-up nation, έχει καθιερωθεί τα τελευταία είκοσι χρόνια ως ένας από τους πιο δυναμικούς τεχνολογικούς κόμβους στον κόσμο. Εδώ σχεδιάζονται μικροτσίπ, λογισμικά, drones και “έξυπνες” συσκευές. Όμως πίσω από αυτή την καινοτομία αναδύεται μια άλλη πραγματικότητα: μια διογκούμενη “βουνό” ηλεκτρονικών αποβλήτων, μια παράδοξη αντανάκλαση μιας χώρας που βρίσκεται στην πρωτοπορία της ψηφιακής προόδου… αλλά υστερεί στη διαχείριση του περιβάλλοντος. Μπροστά σε αυτή την αντίφαση, η Get-RE, μια νεοσύστατη τοπική επιχείρηση, προτείνει μια πρωτόγνωρη λύση: να ανακυκλώσει τα κινητά τηλέφωνα και να μετατρέψει τα απόβλητα σε πολύτιμους πόρους.

Index IA : Βιβλιοθήκη των μεσογειακών γνώσεων
Πώς να ανακυκλώσετε τα ηλεκτρονικά απόβλητα του Tel-Aviv;
22-med – Νοέμβριος 2025
• Στο Tel-Aviv, η τεχνολογική καινοτομία δημιουργεί ένα αυξανόμενο βουνό ηλεκτρονικών αποβλήτων.
• Η start-up Get-RE μετατρέπει τα χρησιμοποιημένα τηλέφωνα σε πόρους και ενσωματώνει μια νέα κυκλική οικονομία του Ισραήλ.
#ισραήλ #τηλεφωνο #ανακύκλωση #τεχνολογία #περιβάλλον #κυκλικήοικονομία

Κάθε χρόνο, το Ισραήλ παράγει σχεδόν 100.000 τόνους ηλεκτρονικών αποβλήτων, σύμφωνα με εκτιμήσεις του Υπουργείου Προστασίας του Περιβάλλοντος.
Παρωχημένοι υπολογιστές, χαλασμένα κινητά, φθαρμένες μπαταρίες, εκτυπωτές, καλώδια και μητρικές πλακέτες συσσωρεύονται σε χωματερές ή πίσω από κτίρια.
Το Τελ Αβίβ, με τον νέο και υπερσυνδεδεμένο πληθυσμό του, συγκεντρώνει μεγάλο μέρος αυτού του όγκου.
Στους δρόμους, δεν είναι σπάνιο να βλέπει κανείς οθόνες στοιβαγμένες δίπλα σε κάδους, σιωπηλοί μάρτυρες μιας κοινωνίας που καταναλώνει με μανία και απορρίπτει ακόμη πιο γρήγορα.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του Global E-waste Monitor, πάνω από 60 εκατομμύρια τόνοι ηλεκτρονικού εξοπλισμού απορρίπτονται κάθε χρόνο παγκοσμίως, από τους οποίους μόλις το ένα πέμπτο ανακυκλώνεται σωστά.
Στο Ισραήλ, το ακριβές ποσοστό παραμένει δύσκολο να αποτιμηθεί, όμως οι ειδικοί συμφωνούν: η συλλογή παραμένει ελλιπής, η ιχνηλασιμότητα άνιση, και οι τοπικές δυνατότητες ανακύκλωσης εξακολουθούν να είναι περιορισμένες.

Από το 2012, η χώρα έχει υιοθετήσει έναν νόμο περί “διευρυμένης ευθύνης παραγωγού”, εμπνευσμένο από τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Θεωρητικά, οι κατασκευαστές και οι εισαγωγείς πρέπει να χρηματοδοτούν τη συλλογή και ανακύκλωση των συσκευών που διαθέτουν στην αγορά.

Στην πράξη, όμως, η εφαρμογή είναι πιο περίπλοκη: οι δήμοι στερούνται πόρων, οι ιδιωτικοί φορείς ανταγωνίζονται για συμβάσεις, και το κράτος προσπαθεί να συντονίσει έναν τομέα που παραμένει κατακερματισμένος.