Νότια ανατολικά της Ρώμης, από το 2008, *Lucha Y Siesta***, μια ομάδα φεμινιστών και ακτιβιστών για τα δικαιώματα των γυναικών, βοηθά τα θύματα σεξουαλικής βίας. Το όνομα αυτό προέρχεται εν μέρει από τη διεύθυνσή τους, via Lucio Sestio, και εν μέρος από τις ισπανικές λέξεις «siesta» (ξεκούραση, αναφερόμενη στα ασφαλή μέρη που προσφέρονται σε γυναίκες που βρίσκονται σε δύσκολη θέση) και «lucha» (αγώνας).**
Σε δεκαπέντε χρόνια λειτουργίας, η ομάδα έχει επεκταθεί σημαντικά. Ξεκινώντας από την κατάληψη το 2008 ενός εγκαταλελειμμένου κτιρίου που ανήκε στη δημόσια εταιρεία μεταφορών της Ρώμης, δραστηριότητες έχουν δημιουργηθεί και έχουν διευρύνει την κοινότητα του Lucha Y Siesta. Σήμερα, μερικές από τις ακτιβίστριες έχουν ακόμα δημιουργήσει μια οργάνωση όπου εργάζονται εθελοντικά. Με τις διάφορες δεξιότητές τους, βοηθούν αυτούς και αυτές που επιδιώκουν να βγουν από μια κρίσιμη κατάσταση, μερικές φορές με ανήλικα παιδιά.
120 γυναίκες δολοφονήθηκαν το 2023
Η οργανισμός διαχειρίζεται επίσης κέντρα κατά της βίας και καταφυγιούς για λογαριασμό της πόλης της Ρώμης. Συμμετέχει σε πολλά έργα που προάγουν αυτό τον σκοπό.
Πρόκειται για μια επωφελή δραστηριότητα σε ένα περίπλοκο έδαφος για το γυναικείο πληθυσμό. Σύμφωνα με τα δεδομένα της ιταλικής κυβέρνησης, το 2023, 120 γυναίκες δολοφονήθηκαν στη χώρα, από τις οποίες το 75% από τον σύντροφό τους, σε οικογενειακό ή συναισθηματικό πλαίσιο. Τα κέντρα καταπολέμησης της βίας και τα καταφύγια είναι περίπου 60% λιγότερα από ό,τι προβλέπει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (1). Τα στοιχεία δείχνουν επίσης περίπου 12.500 περιστατικά παρενόχλησης και αύξηση του revenge porn, δηλαδή τη μη συναινετική διάδοση προσωπικών εικόνων, τις οποίες οι γυναίκες είναι θύματα σε πάνω από 90% των περιπτώσεων.
Η Ιταλία καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Στη Ρώμη, το πρόβλημα είναι πολύ έντονο. Σύμφωνα με τον εισαγγελέα της ιταλικής πρωτεύουσας, Francesco Lo Voi, το 2023 υπήρξαν περίπου 10 αναφορές για gender-based violence την ημέρα. Τον Σεπτέμβριο του 2023, το Συμβούλιο της Ευρώπης χαρακτήρισε την ιταλική κατάσταση "ανησυχητική", ειδικά με βάση τις πολλαπλές καταδίκες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την "ανεπαρκή ανταπόκριση" της Ιταλίας στις καταγγελίες των γυναικών.
Από τη δημιουργία του μέχρι σήμερα, το Lucha Y Siesta επιδιώκει να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα. Η Σιμόνα Αμμεράτα, συνιδρύτρια, κοινωνική λειτουργός και ακτιβίστρια του κέντρου, εξήγησε ότι ο αντίκτυπος της εθελοντικής τους εργασίας στην κοινότητα είναι πολύ σημαντικός. Εκτός από τη διαχείριση του κτιρίου στην οδό Lucio Sestio, το Lucha Y Siesta έχει ξεκινήσει και άλλα έργα με την πάροδο του χρόνου - και διαχειρίζεται επίσης καταφύγια σε μυστικές και ασφαλείς τοποθεσίες. Οι γυναίκες που βγαίνουν από βίαιες καταστάσεις μπορούν να ξαναχτίσουν μια νέα ζωή με ασφάλεια, μακριά από βίαιους συντρόφους ή πρώην συντρόφους.
Προβληματική χρηματοδότηση
"Η αντιμετώπιση της βίας με βάση το φύλο είναι δαπανηρή", εξηγεί η Simona Ammerata. "Για παράδειγμα, ο διαγωνισμός για ένα καταφύγιο που συνήθως φιλοξενεί 5 ή 6 γυναίκες κοστίζει περίπου 200.000 ευρώ ετησίως. Αντ' αυτού, φιλοξενούμε 12 ετησίως. Επίσης, το κέντρο τηλεφωνικών κλήσεων είναι σημαντικό: συνήθως, αυτό θα κόστιζε περίπου 80.000 ευρώ ετησίως στα δημοτικά ταμεία; χρήματα που τους βοηθάμε να εξοικονομήσουν".*
Σε αυτό προστίθεται ο πολιτιστικός αντίκτυπος, μέσω προβολών ταινιών, παρουσιάσεων βιβλίων και διοργάνωσης εκδηλώσεων ή φεστιβάλ που είναι ανοικτά στη γειτονιά.
Μένει το γεγονός ότι η Lucha Y Siesta αντιμετωπίζει δυσκολίες εδώ και χρόνια. Με την πάροδο του χρόνου, πολλές αρχές και ιδρύματα είχαν αναγνωρίσει τη δημόσια χρησιμότητα της δραστηριότητας των ακτιβιστών. Το 2019, το κτίριο έτσι δημοπρατήθηκε για να ισοσκελιστούν οι λογαριασμοί της ATAC (η εταιρεία μαζικών μεταφορών της Ρώμης), και αγοράστηκε από την περιοχή του Λατίου με σκοπό να το παραχωρήσει στη Lucha Y Siesta. Ωστόσο, αυτή η συμφωνία έχει ακυρωθεί και η περιοχή προσπαθεί να εκδιώξει τις γυναίκες και να δημοπρατήσει τη διαχείριση του κτιρίου. Παράλληλα, στις αρχές του 2024, η Lucha y Siesta ωστόσο αθωώθηκε από την κατηγορία της παράνομης κατάληψης του κτιρίου.
Για αυτό το λόγο, οι εθελοντές παραμένουν αισιόδοξοι. Με τα χρόνια, οι ιταλικές θεσμικές αναγνωρίζουν το έργο που έχει επιτελέσει ο σύλλογος κατά της βίας βασισμένης στο φύλο. Ωστόσο, η Simone Ammerata συμπεραίνει ότι «είναι επίσης απαραίτητο να αγωνιστούμε κατά της βίας από την πηγή της, και όχι μετά. Αυτό σημαίνει ότι απαιτούνται πολιτιστικές παρεμβάσεις για την εκπαίδευση των νεότερων γενεών στη σεξουαλική και συναισθηματική εκπαίδευση, καθώς και για την εξάλειψη των συστημικών ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών". Ειδικότερα, θεωρεί σημαντικό να βοηθήσουμε τις γυναίκες να γίνουν ανεξάρτητες επαγγελματικά και οικονομικά. Και έτσι να είναι λιγότερο εκτεθειμένες σε διάφορες μορφές βίας, συμπεριλαμβανομένης της σωματικής.
(1) Η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της οικιακής βίας, επίσης γνωστή ως "Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης", απαιτεί από τα Μέρη να αναπτύξουν νόμους, πολιτικές και υπηρεσίες υποστήριξης για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και της οικιακής βίας
